Karakalem portre yaparken ağız tam bir geometrik şekle oturtmak gerekirse dikdörtgen şekliyle anlatılabilir. Aynen göz gibi dikdörtgenin içerisinde karakteristlik özelliğe göre üst dudak ve alt dudak kendi içlerinde oranlanarak ortası saptanır ve bu yapının içinde yavaş yavaş ayrıntılar yer alır. Ortasından geçtiğini düşündüğümüz aks aslında üst dudağımız ve alt dudağımızın çizgisini oluşturur. Daha sonra şematik anlatmak gerekirse alt ve üst dudak dikdörtgen içinde yer alır. Bunun tonlamasına geldiğimizde bunların dönen yapısını göz ardı etmemek gerekiyor. Dönen derken koyu plandan açık plana yine geçiş portrenin genelinde olduğu gibi. Sağdan gelen ışıkta genel anlamda sol bölge koyu iken daha sonra sağa açığa doğru gider. Aynı zamanda kendi içlerinde de bunların dönüşleri vardır ve o dönüşler sayesinde de birbirlerine gölge yaparken tonlama yansılıtırsa bu yaptıkları gölge sonucunda hacimleme mümkün olur.
Bu şematik bir dudaktır. Bu portre içerisinde yapıldığı zaman tek başına bu şekilde stilize edilirken portenin içinde tonlarla birbirine bağlandığı için erimesi söz konusudur. Belki artık burada üst dudağın çizgisini bir çizgiyle koyarken portrede küçük bir tonla geçilebilir. Bazen konturleri yok etmekte onun hacimlenmesi için gereklidir.
Dudakların bittiği yeri belirlemek gerekirse genel anlamda burundan inen araştırma çizgileri bittiği yeri verir. Bunun açısını bulmak gerekir. Birbirlerine yaptıkları gölgeyi taşımak gerekir. Burnun dudağın üst bölgesine yaptığı gölgeyi taşımak gerekir. Yavaş yavaş bu detayları yönlendirerek aktardığımız zaman yavaş yavaş tonlama kendi içinde çeşitlenerek devam eder.